ကလေးတွေ အမှန်တကယ် စပြုံးတတ်တဲ့ အသက်အရွယ်

        ကလေးတစ်ယောက် စပြီးပြုံးတတ်တဲ့အချိန်က မိဘတွေအတွက်မှတ်မှတ်ရရဖြစ်နေမယ့် ကြည်နူးစရာအချိန်တစ်ခုပါ။ ဒီတော့ ကလေးတွေ ဘယ်အရွယ်မှာစပြီးပြုံးတတ်ကြသလဲ၊ ဒီလိုအပြုံးတွေက သူတို့ရဲ့လူမှုဘဝနဲ့ စိတ်ခံစားမှုဆိုင်ရာဖွံ့ဖြိုးမှုအတွက် ဘယ်လိုအဓိပ္ပာယ်တွေရှိလဲဆိုတာကို လေ့လာကြည့်ကြပါစို့။

        ကလေးတွေက သူတို့မမွေးခင်ကတည်းက ပြုံးတတ်ကြပါတယ်။ ဟိုးငယ်ငယ်ကလေးဘဝအစ မိခင်ဗိုက်ထဲမှာကတည်းက ပြုံးနိုင်ပါတယ်။ ဒီပထမဆုံးအပြုံးက တမင်တကာရည်ရွယ်ပြီးပြုံးတာ၊ တစ်ခုခုကိုတုန့်ပြန်ပြီးပြုံးတာမဟုတ်ပါဘူး။ ကလေးတွေကိုစမ်းကြည့်တဲ့အချိန်မှာ လက်တွေ၊ ခြေထောက်တွေဆတ်ခနဲလှုပ်တာလိုမျိုး သူအလိုလိုပြုံးတာပဲဖြစ်ပါတယ်။

ဖွံ့ဖြိုးမှုအမျိုးအစားများ - လူမှုရေး၊ အမြင်အာရုံ၊ စိတ်ခံစားမှ

        ကလေးတစ်ယောက်ရဲ့ တုန့်ပြန်ပြီးပြုံးလိုက်တဲ့အပြုံးက သူရဲ့ဖွံ့ဖြိုးမှုအခြေအနေကိုဖော်ပြနေပါတယ်။ ဒါကသူ့ရဲ့ အမြင်အာရုံဖွံ့ဖြိုးလာပြီး မျက်နှာတွေကိုမှတ်တတ်လာခြင်းရဲ့လက္ခဏာပါ။ ကလေးရဲ့ ဦးနှောက်နဲ့အာရုံကြောစနစ်တွေက အလိုအလျောက်ပြုံးတဲ့အပြုံးတွေကိုဖယ်ထုတ်လိုက်ပြီး အခြားသူတွေနဲ့ဆက်သွယ်ဖို့ပြုံးတတ်လာတဲ့အထိ ဖွံ့ဖြိုးလာပါပြီ။ သူ့ခံစားချက်ကိုသူသိပြီး ခံစားချက်အတိုင်းမျက်နှာမှာဖော်ပြတတ်လာတာပါ။ ပျော်ရွှင်မှု၊ စိတ်လှုပ်ရှားမှု၊ စိတ်ကျေနပ်မှုတွေနဲ့ကြုံရင် ပြုံးပါတယ်။

ဘယ်အရွယ်မှာစပြုံးမယ်လို့မျှော်လင့်ထားပါသလဲ?

         ကလေးအသက် 2 လ အရွယ်လောက်မှာ အလိုအလျောက်ပြုံးတတ်တဲ့အပြုံးတွေ ပျောက်ကွယ်သွားပါတယ်။ အမှန်တကယ်ပြုံးတတ်တာကတော့ 1 လခွဲ-2 လ (သို့) ရက်သတ္တပတ် 6 ပတ် - 12 ပတ် အရွယ်မှာစပါတယ်။ ကလေးအသက်အရွယ်နဲ့ အပြုံးကြာချိန်ပေါ်မူတည်ပြီး ကလေးတစ်ယောက်က အမှန်တကယ်ပြုံးတတ်ပြီလားဆိုတာကိုသိနိုင်ပါတယ်။ ယေဘူယျအားဖြင့် အလိုအလျောက်ပြုံးတဲ့အပြုံးကအချိန်တိုပြီး အိပ်ပျော်နေတဲ့အချိန်၊ မောလာတဲ့အချိန်လိုမျိုး ပြုံးချင်တဲ့အချိန်မှာ ပြုံးတတ်ပါတယ်။ အစစ်အမှန်အပြုံးကတော့ မိခင်ရဲ့မျက်နှာကိုမြင်တဲ့အချိန်၊ အခြားကလေးတစ်ယောက်ရဲ့ အသံစူးစူးနဲ့အော်တာကိုကြားတဲ့အချိန်တွေမှာ တုံ့ပြန်ပြီးပြုံးတာဖြစ်ပြီး အချိန်ကြာကြာပြုံးတတ်ပါတယ်။ အဲလိုပြုံးပြီဆိုရင် ကလေးရဲ့မျက်လုံးမှာပါ ခံစားချက်ကိုတွေ့နိုင်ပါတယ်။

         ကလေးနှုတ်ခမ်းလေးပါတွန့်ပြီးပြုံးတာကိုတွေ့ချင်ရင်တော့ သူ့ကိုမြှူလို့ရပါတယ်။ ကလေးကို ခဏခဏစကားပြောပေးပါ (တုန့်ပြန်ချိန်ပေးပါ) ကလေးနဲ့မျက်လုံးချင်းဆုံအောင်ကြည့်ပေးပါ၊ ကလေးကိုတစ်နေ့လုံးပြုံးပြပေးပါ။ ရယ်စရာမျက်နှာပုံစံ၊ ရယ်ချင်လာအောင် အသံပြုလုပ်ပြတာတွေ၊ တိရိစၧာန်အသံတု အမူအရာမျိုးလုပ်တာ၊ ဘူး-ဘူးကစားခြင်းတွေက ကလေးကိုပိုပြုံးစေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အရမ်းအလွန်အကျွံတော့မလုပ်ပါနဲ့။ ကလေးတွေရဲ့ခံစားမှုက အတိုင်းအတာရှိပါတယ်။ မြှူတာများသွားရင်လည်း ကလေးအတွက်မကောင်းပါဘူး။ ကလေးကို နားချိန်၊ အသက်ရှူချိန်လေးပေးပြီး မြှူပါ။

မိဘတွေက ကလေးတွေရဲ့ ဘယ်အပြုံးမှတ်တိုင်တွေကို မျှော်လင့်ထားပါသလဲ ?

         ကလေးကနှုတ်ခမ်းတွန့်ပြီးပြုံးတတ်ပြီဆိုရင် သူကထပ်ခါထပ်ခါပြုံးပြပါလိမ့်မယ်။ ကလေးလေးက ပြုံးပြတာကိုတွေ့ရင် လူကြီးတွေကလည်းပျော်ပြီး မျက်လုံးလေးတွေအရောင်လက်လာပြီး ကလေးကိုပြန်ပြုံးကြည့်မိကြပါတယ်။ ကလေးက အဲဒါကို သိလာပါတယ်။ ပထမတော့ ကလေးချော့တေးဆိုခြင်း၊ ကလေးသေးခံဝတ်လဲပေးရင်း စကားလေးတွေပြောပေးခြင်း စတဲ့အသံတွေ၊ ရုပ်တွေနဲ့ ချော့မြှူတာတွေကြောင့် ကလေးတွေကပြုံးတတ်ကြပါတယ်။ နောက်ပိုင်း အမြင်အာရုံတွေဖွံ့ဖြိုးလာချိန်မှာတော့ အဖေ၊ အမေမျက်နှာကိုမြင်ရင် ပြုံးတတ်လာပါတယ်။ မိခင်ကိုအများဆုံးပြုံးပြတတ်ပြီး အခြားသူတွေကိုလည်း ပြုံးပြလေ့ရှိပါတယ်။ (ဒါကတော့ လူစိမ်းတွေကို မခွဲခြားတတ်သေးတဲ့ အသက် 6 လအရွယ်လောက် အထိပါ)။ လူ့တွေရဲ့အပြုမူတွေ မြှူတာတွေကို ပြန်ပြုံးပြတာကြာပြီး နောက်ပိုင်းမှာတော့ အသံတွေပါပြုတတ်လာမှာပါ။ အစပိုင်းမှာ ‘တကူကူ’ အသံပြုတတ်တာကနေ ‘တခစ်ခစ်’ ရယ်သံပြုလာပြီးနောက်တော့ ရယ်တာနဲ့အတူ ကိုယ်လုံးပါလိုက်ပြီးယိမ်းလာပါတယ်။ ကလေး အသက် 5 လ အရွယ်လောက်ဆိုရင်တော့ အံ့အားသင့်လောက်အောင် အားရပါးရနဲ့အသံအကျယ်ကြီး ရယ်တတ်လာပါပြီ။

သတိထားရမည့်အချက်များ

         မိဘတွေအနေနဲ့ ကလေးတွေစတင်ပြုံးတတ်တဲ့အချိန်ကို မျှော်လင့်နေကြမှာဖြစ်ပေမယ့် ကလေးစောစောမပြုံးတိုင်း မပျော်လို့ (သို့) တစ်ခုခုမှားနေတယ်လို့ မယူဆသင့်ပါဘူး။ ကလေးတစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ဖွံ့ဖြိုးချိန်မတူကြပါဘူး၊ တစ်ချို့က ပုံမှန်ထက် ရက်သတ္တပတ်အနည်းငယ်နောက်ကျပြီးမှ ဖွံ့ဖြိုးတတ်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကလေးက 3 လအရွယ်လောက်မှာမှ မပြုံးတတ်ဘူးဆိုရင်တော့ ကလေးအထူးကုဆရာဝန်နဲ့ ပြကြည့်ဖို့လိုပါတယ်။

Dr. Mya Myo Myo Swe (www.drmyanmar.com)